Papierette…..
RATSsss.
Het honderste briefje van het notitieblok vermorzel ik in mijn hand en smijt het achter me op de grond. De vloer ligt bezaaid. Kleine witte vierkante papiertjes met een woord. Papierage, papierwereld, inekepapier, donkerpapier, papierhier, …… een kleine selectie van afgekeurde woorden. Woorden die namen kunnen zijn. Namen voor mijn bedrijf over papier.
Sinds ik besloot mijn droom in vervulling te laten gaan om met papier “iets te gaan doen”, zoek ik een naam voor mijn bedrijf. Ik bedenk me suf en word er tureluurs van. De namen bevallen me niet. Ik vind ze niet leuk. Het is allemaal zo, ….. ja wat eigenlijk? Het is gekunsteld en ze zeggen me niets. Niet in de zin dat het echt bij mij hoort.
Met een zucht leg ik het blok aan de kant. Er is weinig van over.
Ver weg.
In bed lig ik onrustig. Slapen lukt niet. Mijn hoofd tolt, blijft zoeken, bedenken.
De warme hand van Hans, mijn lief, masseert mijn schouders en nek.
Wat maalt er zo in je hoofd?
Een naam!
Hoe kan ik een bedrijf beginnen zonder naam?
Het komt er enigszins geïrriteerd uit.
Laat het zoeken even los, zegt Hans. Denk eens aan iets dat je heel erg geraakt heeft, waar je van onder de indru….
Zijn laatste woorden bereiken me niet meer. Ik ben op reis.
Vroege zonnestralen heten me welkom en prikkelen mijn oogleden. Ze voeren een strijd met mijn vermoeidheid na een lange reis.
Pas geland, nauwelijks geslapen en de hotelkamer nog niet beschikbaar.
Nog wat onwezenlijk wandelen we een eindje. Winter-zomer, nacht-dag, de halve wereld over gereisd, we proberen alles een plek te geven.
Majestueus sta je ineens voor me.
Mijn ogen gaan wagenwijd open.
Dan…. Ik ren naar je toe.
Sla mijn armen om je heen.
Mijn wang voelt jouw ruwheid,
zachte haartjes kietelen.
Je torent boven me uit.
Terwijl ik mijn hoofd verder en
verder achterover buig,
volg ik je lijnen.
Mijn ogen blijven rusten
op de krul aan het einde.
Vertederend.
Magnifique.
Groots, maar verfijnd.
Ruw en zacht.
Nog vele ontmoetingen volgen.
Elke keer weer raak je me.
Ik wil naar je blijven kijken.
Ben onder de indruk,
vind je zo mooi.
Met het beeld van de boomvarens
van Nieuw Zeeland val ik in slaap,
een glimlach om mijn mond.
Energiek typ ik de volgende ochtend Nieuw Zeeland en boomvaren in op de computer.
Woorden, beschrijvingen, foto’s. Dromerig en met mijn hoofd vol herinneringen, bekijk ik de teksten.
Het is alsof er een pijltje recht in mijn hart wordt geschoten.
Raak!
